miejsce w przestrzeni

См. также в других словарях:

• miejsce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna przestrzeń w terenie lub pomieszczeniu, którą można czymś wypełnić; obszar, teren, pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mało, dużo miejsca. Miejsca na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

• przestrzeń — ż V, DCMs. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie, D. przestrzeńeni 1. blm «trójwymiarowa rozciągłość, nieokreślona i nieograniczona, w której zachodzą wszystkie zjawiska fizyczne» Ruch ciał w przestrzeni. Zajmować określone miejsce w przestrzeni.… …   Słownik języka polskiego

• dochodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dochodzićdzę, dochodzićdzi, dochodzićchodź {{/stl 8}}– dojść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, dochodzićjdę, dochodzićjdzie, dojdź, doszedł, doszła, doszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przestrzenny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający miejsce w przestrzeni; dotyczący przestrzeni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ruch przestrzenny. Orientacja przestrzenna. Zjawiska przestrzenne. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poruszać się — I – poruszyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać sobą jakieś ruchy, zmieniać swoje położenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś poruszyło się w krzakach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}poruszać się II {{/stl 13}}{{stl 33}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …   Słownik języka polskiego

• punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły …   Słownik języka polskiego

• w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …   Słownik języka polskiego

• punkt — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. punktkcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co jest widoczne lub wyczuwalne jako plamka, kropka, niewielki znak, drobna wypukłość lub wklęsłość itp.; także: ślad… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… …   Słownik języka polskiego